เรื่องที่ ๑

ในกาลปางก่อนตั้งแต่ปฐมกัปป์ พระอาทิตย์เกิดเป็นพญาครุฑ พระพฤหัสบดีเป็นพระอินทร์ พระเสาร์เป็นพญานาค และพระอังคารเป็นพญาราชสีห์ ได้พร้อมใจกันจะสร้างสระน้ำไว้ให้เป็นที่อาศัยแก่มนุษย์และเทวดา จึงพากันไปปรึกษาราหู ราหูกลับพูดว่า ที่เราจะอาศัยน้ำและแผ่นดินก็หามิได้แล้ว เราไม่ทำแล้ว เชิญท่านทำกันตามอัชฌาสัยของท่านเถิด

แต่นั้นมา เทวดาทั้ง ๔ นั้นก็เคียดแค้นต่อราหู ครั้นแล้วก็ประชุมกันสร้างมหาสระชื่อว่า สุรามฤต เสร็จสิ้นแล้ว ก็คิดอ่านกันให้รักษา พระอินทร์รักษาเขาพระสุเมรุ พญาครุฑรักษาเขาสัตตบริภัณฑ์ พญาราชสีห์รักษาป่าหิมพานต์สามพันโยชน์ และพญานาครักษามหาสมุทร

อยู่มานาน เมื่อจะเกิดพิบัติเหตุทั้งหลาย วันหนึ่งพญาครุฑไล่จะกินพญานาค พญานาคแล่นหนีไปพึ่งราหู ขอร้องให้ราหูช่วย ราหูเห็นดังนั้นก็ตวาดว่า เหวย ครุฑใจบาป เอ็งมาไล่พวกของข้าเยียใด พญาครุฑว่า นาคนี้เป็นอาหารของเรา ราหูก็โกรธ โจนทะยานเข้าวิ่งไล่ พญาครุฑแล่นหนีไปพึ่งพระอินทร์ ราหูมิอาจไล่เข้าไปได้ก็หยุดอยู่ เกิดกระหายน้ำเป็นกำลัง จึงลงไปกินน้ำในสระสุรามฤต พระอินทร์เห็นดังนั้น ก็จับจักรขว้างราหู กายขาดสองท่อน ด้วยอำนาจที่ได้ดื่มน้ำสุรามฤตจึงไม่ตาย

เรื่องราวที่กล่าวมานี้ จึงเกิดเป็นพยากรณ์ไว้ว่า ถ้า ๑ จรถึง ๗ ไซร้ ว่าจะมีผู้คิดร้ายและตนจะได้พึ่งผู้ใหญ่เพื่อชำนะท่านฯ  ถ้า ๘ ต้อง ๗ ก็พยากรณ์ดุจเดียวกัน ฯ ถ้า ๗ ต้อง ๘ จะได้มิตรใจร้าย ฯ ถ้า ๘ ต้อง ๑ ว่าจะจากที่อยู่และลูกเมีย ฯ ถ้า ๕ ต้อง ๘ ว่าจะเสียครึ่งหนึ่งแลฯ

เรื่องที่ ๒

ในชาติหนึ่งเล่า พระพฤหัสเกิดเป็นอาจารย์ทิศาปาโมกข์ พระอาทิตย์เกิดเป็นมาณพไปเรียนศิลปศาสตร์ในสำนักพระพฤหัสบดี อาจารย์ยกนางจันทร์ผู้บุตรีให้เป็นภริยา พระอาทิตย์เชยชมนางแล้วเก็บไว้ในตลับทอง เข้าป่าหาผลไม้ พระอังคารเกิดเป็นเพทยาธรเข้าไปสมจรด้วยนางจันทร์ในตลับ พระพฤหัสบดีเห็นเหตุการณ์นั้นตลอด ครั้นพระอาทิตย์กลับจากป่าเข้าไปหาพระพฤหัสบดี เห็นเชี่ยนหมากตั้งเป็นสามที่ ก็ถามว่า “ทุกวันมา เจ้ากูตั้งเพียงสองที่ วันนี้ไฉนจึงตั้งสามที่”  พระพฤหัสบดีจึงว่า “ถ้าเธอจะใคร่รู้เหตุ จงไปเปิดตลับทองดูเถิด  “พระอาทิตย์เปิดดูเห็นพระอังคาร ก็ยกพระขรรค์ขึ้นจะฟันเพทยาธร เพทยาธรก็โผนเหาะหนีขึ้นไปบนอากาศ แล้วกลับเอาพระขรรค์สับศีรษะพระอาทิตย์แตก พระอาทิตย์จึงขว้างจักรไปต้องเพทยาธรตัวขาด

เรื่องราวที่กล่าวมานี้ เกิดเป็นหลักพยากรณ์ว่าไว้ดังนี้ ถ้า ๓ ต้อง ๑ ให้เกรงหัวแตก เลือดจะตก มิฉะนั้นก็จะตกจากที่สูง หรือมิฉะนั้นก็จะผิดด้วยชู้เมียท่าน ฯ ฝ่าย ๒ ก็เป็นศัตรูต่อ ๕ ผู้บิดาแต่ครั้งนั้นมา และ ๑ กับ ๕ ก็เป็นมิตรแก่กันมาฯ ถ้า ๑ ถึง ๕ ว่จะได้มิตรสหายมาก และจะได้ทรัพย์สมบัติและลูกเมียฯ ถ้า ๓ จรถึง ๒ ให้เกรงจะหลงด้วยชู้เมียท่าน มิฉะนั้นจะจากที่อยู่พ่อแม่และลูกเมีย ฯ ถ้า ๕ ถึง ๕ ให้เกรงปาก เขาจะผูกเวรแก่ตนฯ ถ้า ๒ ๓ ๕ จรมาต้องกันว่าศัตรูจะดูหมิ่นฯ