ฮวงจุ้ยพื้นฐาน

 

ฟ้าประทาน ดินบันดา ประสานบุคคกับการปฎิบัติ
17 พ.ย. 2562

 

ศิษย์ทั้งหลายให้สำรวจบ้าน ดูเหตุ ดูผล จัดทำเล ทำตนให้เป็นมงคล สวมเสื้อผ้า เครื่องประดับที่ส่งเสริมกัน ทั้งขัดเกลาจิตใจ ให้สมกับคำว่า ฟ้าประทาน ดินบันดาล ประสานบุคคล
 
ฟ้าให้อะไรเรามา ต้องรับ นำมาจัดการให้ดีที่สุด
ฟ้าประทานในสิ่งที่เราต้องชดใช้ ก็ใช้ เพราะมาจากการกระทำของเราในอดีต และต้องไม่สร้างใหม่ อย่าสร้างจิต สร้างวาจา ประกอบกิริยาให้ดุร้าย อย่าใช้อารมณ์ อย่าขาดสติ อย่าให้คนอึดอัดเมื่อเข้าใกล้ หรือไต่ถาม หรือพูดกับเรา เราพูดไม่ดี ใช้อารมณ์ตลอด วาจาเจือหงุดหงิด ต่อไปก็ไม่มีใครอยากพูดกับเรา เป็นการเกิดต่อ และกลายเป็นฟ้าประทาน ให้เผชิญวิบากกรรมต่อไป
 
ดังนั้น รับทุกอย่างที่ฟ้าให้ จัดการให้ดี ไม่ต่อกรรม รับของดีๆ สิ่งที่เป็นพร มาส่งเสริมกรรมดีของตน รับคำสอน รับปฏิบัติ บังคับตน ให้ทำแต่สิ่งดี เสริมพรที่จะได้รับต่อไปเรื่อยๆ ถ้าปฏิเสธ ปฏิเสธ ไปเสียหมด ทั้งกล่าววาจา ทำนองยกตนว่า ดี แล้ว ดีด้วยตนเองแล้ว ไม่ต้องอาศัยใคร ต่อไปจะไม่ได้รับสิ่งดีๆ ทั้งหลายทั้งปวงอีกเลย ด้วยสาปไว้ด้วยคำปฏิเสธ ใจ ปฏิเสธ
 
ดินบันดาล ที่อยู่อาศัย ที่ทำงาน เป็นที่สัปปายะ ส่งเสริมตนเอง ให้อยากอยู่ อยากทำ อยากปฏิบัติ จัดวางให้เหมาะสมกับตน ไม่ขัดขวางการทำงาน ไม่ขัดขวางการอยู่อย่างเป็นสุข เมื่อ กาย ใจเป็นสุข ก็สามารถเผื่อแผ่ไปให้คนอื่นสุขด้วย ทั้งสุขภาพร่างกายก็แข็งแรง เกิดสติปัญญาสู่ความสำเร็จ
คนที่ไม่มีความสุข ก็จะมีวาจาไม่ให้ผู้อื่นเป็นสุข
คนที่ทำอะไรไร้สาระ ก็จะมีวาจาที่ไร้สาระ
คนที่มีจิตยกตน ชอบดูถูก เห็นแก่ตัว เห็นตัวเองดีกว่าคนอื่น ไม่เคยเห็นตัวเองผิด กล่าวอ้าง กล่าวโทษ ก็จะขี้รำคาญ หงุดหงิด มีวาจา ที่เจือหงุดหงิด แสดงความหยาบของจิต และยิ่งหยาบเท่าไหร่ ก็จะนำสู่ที่หยาบ เมื่อละทิ้งร่างกาย หยาบน้อย คือ เดรัจฉาน หยาบกลาง คือ เปรต และ หยาบหนัก คือ นรกภูมิ และแสดงถึง ความไม่สุขในบ้านเรือน ที่อยู่อาศัย ที่นั่ง ที่นอน ไม่สัปปายะ จิตไม่พอ แสวงหา ฟุ้งซ่าน อย่างนี้ เรียกว่า ไม่พบกับดินบันดาล ฟ้าไม่เปิด ไปไหนก็เผชิญอุปสรรคอยู่ร่ำไป
 
ประสานบุคคล ทั้งปวงที่กล่าวมา ขึ้นอยู่กับการกระทำของตน ขึ้นอยู่กับสมบัติ สติ ปัญญา เท่าที่มี ถ้าไม่คิด ขัดเกลาสร้างขึ้นมาใหม่ มีอยู่เท่านั้น ยินดีเท่าที่มี นิสัยดั้งเดิมจะสร้างกรรมพอกพูนเรื่อยๆ ของใหม่ไม่ทำ ของเก่าไม่ขัดเกลา สมบัติดีก็ร่อยหรอ สมบัติร้ายก็พอกพูน ก็พอมองเห็นภาพอยู่ว่า จะต้องเกิด ต้องชดใช้กันอีกนาน