ชวนคณะศิษย์ร่วมกันแสดงมุทิตาจิตกับอาจารย์ของเรา
 

           ข้าพเจ้าเป็นศิษย์ของอาจารย์มานานนับสิบปี เป็นคนหนึ่งที่สนใจทั้งวิชาโหราศาสตร์ และฮวงจุ้ย และแสวงหาครูอาจารย์มานาน วันหนึ่งได้มีโอกาสฟังอาจารย์ทางรายการวิทยุ  ทั้งชอบใจน้ำเสียง ทั้งชอบรายการธรรมะที่อาจารย์ใช้คำพูดง่าย ๆ ให้เกิดความเข้าใจ  จนสงสัยว่าอาจารย์ท่านนี้เก่งอะไรกันแน่ แล้วมันไปด้วยกันได้อย่างไร ข้าพเจ้าจึงเป็นคนหนึ่งที่สมัครเรียนฮวงจุ้ยกับอาจารย์  แล้วก็ต่อด้วยโหราศาสตร์  ครั้งแรกที่เรียน  แทบไม่รู้เรื่อง มองอาจารย์เพลิน อาจารย์ของเราทำไมสวย ทำไมแต่งกายไม่เหมือนคนอื่น ชาติใดไม่ปรากฏ แต่ก็ออกจีน ๆ สัปดาห์ต่อไปจึงเริ่มตั้งใจเรียน  อาจารย์ของเราให้ความรู้แก่เราเต็มที่ ท่านให้เราถือศีลหนึ่งข้อ ซึ่งต่อมาภายหลังถึงรู้ว่าเป็นอุบายที่ปรารถนาให้ศิษย์ของท่านเป็นคนดี และมีพื้นฐานในการปฏิบัติธรรมทำสมาธิในเวลาต่อมา
 

นับปีที่ตั้งแต่เป็นศิษย์ที่ห่างไกลจนมาเป็นศิษย์ที่อยู่ใกล้ชิด ได้เห็นวิธีคิด วิธีการตัดสินใจของอาจารย์ ยามทุกข์ ยามสุข ยามคนด่าว่านินทา ยามที่อาจารย์ถูกเข้าใจผิด อาจารย์ของเรามีความอดทน ให้อภัย ไม่เคยโต้ตอบ  ทั้งฟันฝ่าอุปสรรคทั้งปวง แม้มีคดีความ แม้มีคนใจบาปว่าอาจารย์ของเราจอมปลอม  อาจารย์ของเราผ่านทุกข์ทั้งปวงด้วยความสงบเสงี่ยม  ทำงานอุทิศตนกับการสอน การทำงานสร้างสรรค์ให้ประโยชน์กับศิษย์ทั้งหลาย ไม่มีศิษย์คนไหนต้องเสียประโยชน์ของตนเพราะอาจารย์เลย มีแต่สิ่งดี ๆ ที่เราได้รับ
 

อาจารย์ของเราเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ มีความรู้มาก  มีเหตุมีผล ไม่ได้มั่วอย่างที่ใคร ๆ ว่าคนอะไรจะมั่วได้เป็นสิบปี หลอกลวงคนได้ด้วยความรู้จริง อย่างที่เรารับได้ อาจารย์ขอบคุณทุกคนที่ทำอะไรให้อาจารย์ ขอโทษทุกคนที่อาจารย์พลาดพลั้งทำให้เขาเสียใจ ให้อภัยคนที่ทำร้าย และ ไม่เคยโต้ตอบเมื่อถูกกล่าวหา ยอมเสียเปรียบให้ทุกคนมีความสุข  และข้อสำคัญอาจารย์นำเราไปสู่หนทางที่ดี  ไม่เคยมีใครเสื่อมลงเพราะทำตามคำสอนของอาจารย์ อาจารย์ให้แม้แต่หลานศิษย์ ซึ่งก็คือลูกหลานของเรา  เป็นเวลานับสิบปีแล้ว ที่อาจารย์ของเราอายุมากขึ้น แต่อาจารย์ของเราก็งามด้วย จริยา ความคิด และการกระทำ ใครจะว่าอาจารย์ของเราอย่างไร เราไม่สนใจ แต่เรารู้ว่า เรามีบุญที่ได้เป็นศิษย์อาจารย์ 
 

เราหลายคนช่วยกันเขียนเพื่อแสดงความรู้สึกของเราให้อาจารย์มีความสุขใจด้วยว่าศิษย์ทุกคน รักอาจารย์ และเราพร้อมใจกันเชิญชวนกันมาแสดงมุทิตาจิต ไหว้บูชาบุคคลที่ควรบูชา คือ อาจารย์ของเรา ท่านนี้
 

คนในหมู่ศิษย์ที่อยากแสดงความรู้สึกให้อาจารย์ได้รู้ อาจารย์เคยพูดกับเราว่า รู้สึกอย่างไรก็แสดงได้ อย่าไปแสดงตอนอาจารย์จากไป ตอนนั้นก็ไม่รู้แล้วว่าใครรักอาจารย์ เพราะอยู่คนละโลก แม้จะเป็นคำพูดเล่น ๆ ของอาจารย์ แต่ทำให้เราได้คิด ว่าจริงอย่างที่อาจารย์พูด เราควรแสดงให้อาจารย์รู้ว่า ศิษย์รู้สึกอะไรและได้อะไรจากอาจารย์  ผู้ล้ำเลิศในคุณธรรม  อาจารย์ของเราเป็นปุถุชน ย่อมมีเคราะห์ มีทุกข์มีโศก แต่อาจารย์ก็มีวิธีคิดไม่เหมือนใคร แต่ก็ไม่เคยเป็นพิษกับใคร ใครก็ตามที่คิดไม่ดี คอยตามใส่ร้ายป้ายสีอาจารย์  ก็อย่าคิดว่า ศิษย์ทั้งหลายที่ติดตามอาจารย์มา ร่วมทุกกิจกรรมอันเป็นกุศล  ได้เห็นจริยาของอาจารย์มาตลอด  “เราไม่เคยเชื่อ ไม่เคยสนใจ”  โปรดอย่าเสียเวลา

ถ้าจะให้ถามว่าผมได้รับอะไร จากการที่เป็นศิษย์ของอาจารย์ ก็สามารถตอบได้ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ได้จากอาจารย์ก็คือ ได้รับธรรมะจากอาจารย์ ทุกๆ คำสอนของพระพุทธองค์และหลักในการปฏิบัติ อาจารย์จะคอยหาวิธีต่าง ๆ ทั้งจากประสบการณ์ จากนิทาน จากพุทธประวัติ มาคอยสั่งสอนศิษย์อยู่เสมอ คอยพร่ำสอนถึงกฎแห่งกรรม อธิบายผลจากการที่กระทำกรรม ไม่ว่าจะทำในชาตินี้แล้วจะเป็นยังไงในชาติหน้า หรือเคยไปทำอะไรไว้ในชาติที่แล้วทำให้ส่งผลมาเกิดในชาตินี้ และยังบอกถึงเหตุที่เกิดและผลที่จะตามมาอย่างชัดเจน ทำให้ตัวของผมเองนั้นเชื่อในกฎแห่งกรรมอย่างสนิทใจ พยายามที่จะไม่สร้างกรรมเพิ่มและที่สำคัญจากการเรียนกับอาจารย์มาทำให้ผมอยากรักษาศีล ๕ ให้ครบด้วยเพราะมีความรู้สึกภูมิใจที่ตนเองสามารถรักษาศีลให้ครบได้ ถึงแม้จะจำไม่ค่อยได้ว่าว่ารักษาศีล ๕ ครบแล้วมันดียังไง รู้แค่ว่าอะไรที่อาจารย์สอนอาจารย์สั่งให้ปฏิบัติตามเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ทั้งหมดแหละ นอกจากธรรมะที่อาจารย์สอนแล้วสิ่งที่สำคัญอีกอย่างที่อาจารย์เน้นย้ำมาตลอดก็คือ เรื่องการปฏิบัติ โดยเฉพาะการทำสมาธิ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ในชีวิตประจำวันมาก ๆ อาจจะฟังดูเกินความจริงไปสักนิด แต่ผมก็พูดได้ว่าการนั่งสมาธิสามารถทำให้เรียนเก่งขึ้นได้ เพราะถ้าคนเรามีสมาธิ มีสติก็สามารถจัดการเรื่องต่าง ๆ ได้ดีขึ้น ถึงแม้ผมจะนั่งได้ไม่นานนักก็ตาม
 

นอกเหนือจากธรรมะและการปฏิบัติที่ผมได้รับจากอาจารย์แล้ว ก็ยังมีสิ่งที่อาจจะไม่สำคัญเท่าธรรมะ แต่ผมก็ถือว่าโชคดีมากที่ได้รับมาก็คือ การทำกิจกรรมต่าง ๆ  คือต้องบอกก่อนว่าเมื่อก่อนผมเป็นเด็กที่ขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก พูดกับคนอื่นไม่ค่อยเก่ง           แต่จากกิจกรรมต่าง ๆ ที่ได้ทำร่วมกับอาจารย์ ทำให้ผมมีความกล้าแสดงออกมากขึ้น และเข้าหาคนอื่นได้ดีขึ้น ซึ่งสามารถพูดได้เลยว่าถ้าอาจารย์ไม่จัดกิจกรรมขึ้นมาชาตินี้ผมก็ไม่สามารถทำได้เหมือนทุกวันนี้ได้ กิจกรรมที่พูดถึงมีตั้งแต่ การอบรมเยาวชนภาคฤดูร้อนที่ทำให้ผมรู้จักคนที่รุ่นราวคราวเดียวที่เป็นลูก ๆ หลาน ๆ ของศิษย์ของอาจารย์มากขึ้น ทำให้เกิดเป็นงานกฐินเยาวชนครั้งแรกขึ้นมา โดยให้คนที่ไม่เป็นงานอะไรเลยอย่างผมเป็นประธานกฐิน นับเป็นการฝึกในด้านการประสานงาน การทำงานเป็นระบบ ที่มีประโยชน์ในอนาคตของผมได้ดี ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้ทำอะไรมากมายก็ตาม และหลังจากนั้นยังมีงานที่ให้ผมเป็นพิธีกรอีกหลายงาน ที่ให้คนที่พูดไม่เก่งอย่างผม มาฝึกพูดต่อหน้าคนจำนวนมาก จนปัจจุบันนี้ก็ดีขึ้นมาในระดับหนึ่งแล้ว และจากหลาย ๆ กิจกรรมที่ผ่านมาทำให้ผมมีเพื่อนมีพี่มีน้องหลายคน ที่มาร่วมกิจกรรมและเป็นศิษย์อาจารย์เหมือนกัน ถึงแม้ว่าอาจจะมาเจอกันเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ผมก็ถือว่าพวกเขาเป็นอีกครอบครัวหนึ่งของผม และผมก็ดีใจมากที่ยังมีเด็กรุ่นใหม่ที่ยังสนใจธรรมะอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน และรู้สึกดีทุกครั้งที่เดี๋ยวนี้มีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ  และล่าสุดนับเป็นโชคดีของผมอีกครั้งที่ผมได้มีโอกาสจัดงานกฐินเยาวชนครั้งที่ ๒ ขึ้นพร้อมกับศิษย์เยาวชนกลุ่มใหม่ที่เพิ่งเข้ามาเป็นศิษย์ไม่นานมานี้ ก็คิดว่าครั้งนี้น่าจะทำให้ดีกว่าครั้งที่แล้วได้ตามประสบการณ์ที่ผ่านมา
 

ทั้งหมดนี่กล่าวมานี้เป็นเพียงบางส่วนที่ผมได้รับมาจากการเป็นศิษย์ของอาจารย์ ยังมีอีกหลาย ๆ เรื่องที่ยังไม่ได้พูดถึง เพราะเป็นส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นจึงไม่ได้กล่าวถึง สุดท้ายนี้จากที่กล่าวมาทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าอาจารย์มีพระคุณกับผมมากเพียงใด ก็ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงอยู่สั่งสอนศิษย์ไปนาน ๆ ด้วยนะครับ 
 

                                     ด้วยรักและเคารพ       
 

                                  ท๊อป(เล็ก)
 

            22 กรกฎาคม 2554

โปรดติดตามตอนต่อ